بررسی بردگیم آزول؛ هنر زیبای کاشی کاری

بردگیم «آزول» (Azul) از آن دسته بازی‌هایی است که به خاطر ظاهر زیبایش هم که شده، دوست دارید در کمد بازی‌های خود داشته باشید. با این حال، تنها ظاهر بازی هم جذاب نیست و گیم‌پلی آن هم بسیار دقیق و پیچیده و عالی است. در قسمت این هفته‌ی بررسی بازی‌های تخته‌ای، آرین سراغ بررسی بازی آزول رفته است.

بازی دو تا چهار نفره است و با توجه به تعداد بازی‌کننده‌ها، تعداد مهره‌ها را انتخاب می‌کنیم. مهره‌ها که متشکل از کاشی‌های ساخته‌ی کارخانه‌های مختلف هستند، در مکان‌های مشخصی وسط بازی قرار می‌گیرند. صد مهره، ۲۰ عدد از پنج کارخانه‌ی مختلف، در بازی وجود دارد و آن‌ها به صورت تصادفی وسط بازی در مکان مشخص خود قرار می‌گیرند تا هر نوبت استفاده شوند. هر دور بازی سه بخش دارد. در بخش اول، بازی‌کننده‌ای که نوبت اوست، مهره‌های تک رنگ را از خانه‌ای دلخواه برمی‌دارد و مابقی مهره‌ها را به وسط می‌ریزد. حالا نوبت ساخت دیوار با کاشی‌هاست. کاشی‌ها در هر خط روی صفحه‌ی بازی، فقط به یک رنگ قرار می‌گیرند. خط‌های روبرو هم نباید مثل هم باشند. اگر بازی‌کننده‌ای نمی‌خواهد یا نمی‌تواند کاشی خود را روی صفحه قرار دهد، باید آن را به پایین صفحه ببرد که امتیاز منفی محسوب می‌شود.

دورها ادامه پیدا می‌کند تا هیچ کاشی‌ای وسط نمانده باشد و حالا نوبت محاسبه‌ی امتیازهاست. بازی‌کننده‌ها با توجه به دیواری که ساخته‌اند و خط‌هایی که امتیاز می‌گیرند و خطی که امتیاز کم می‌کنند، همه چیز را محاسبه می‌کنند. محاسبه‌ی امتیازها یکی از پیچیده‌ترین بخش‌های بازی است، چون چگونگی قرار گرفتن کاشی‌ها روی دیوار انواع و امتیازهای مختلفی دارد.