حاج محمود کریمی - واحد ( همه زندگیم، دل خوشیم اینه که)

اين قطعه مربوط به مراسم شب دوم اجتماع عظیم عشیره عاشورا در سال ۱۴۰۰ مى‌باشد كه در پادگان ۰۶ ارتش جمهوری اسلامی ایران اجرا شده است

همه‌ی زندگیم، دل‌خوشیم اینه که

از غم عشق تو بی‌قرارم

عهدم این بوده که تا دم آخرم

از رو خاک تو سر بر ندارم

چشم من تا ابد، وقف گریه کردنه

مادرم دل‌خوشیش به همین حال منه

می‌گه شکر خدا، پسرم سینه‌زنه

برکت لقمه‌ی پدرم بوده که

زندگیم روشن از نور عشقه

اثر شیر پاک خوردنم بوده که

توو دلم تا ابد شور عشقه

مطمئنّم آقا با تمام باورم

اینه أجر یه عمر گریه‌های مادرم

آخ که‌ ای کاش بشه باز بیارمش حرم

می‌دونم لحظه‌ی سخت جون‌دادنم

هیچ‌کسی نیست آقا جزء تو پیشم

می‌دونم که اگه دور قبرم بیان

بخونن «یا حسین»، زنده می‌شم

می‌دونم عطرتو میاد از قبر من

بوی ارباب میاد از مزار سینه‌زن

کفنم غرق توو عطر تو، ای بی‌کفن