علی رفیعی وردنجانی

نقد فیلم شاه کش, پادشاهی در سرزمین هیچکس

سینما وسیله بازسازی رویاها به شکل واقعی است . نقطه مقابل آن را می توان انیمیشن نام برد که به خودی خود رویا و تخیلی همه جانبه است . هنرمند همواره مرز رویا و واقعیت را مانند راه رفتن بر لبه تیغ طی می کند . در سینمای ایران مولف بر لبه تیغی راه می رود که حتی خراشی بر نمی دارد

یاسمن خلیلی فرد

نقد فیلم شاه کش, قهرمانِ دوست نداشتنی

«شاه کش» فیلمی است که شاید توانسته باشد به سبک بصری قابل قبولی در میزانسن دست پیدا کند اما در باقی موارد باید آن را واجد ضعف های بسیار دانست. فیلمی که تماشاگر نه با آدم هایش همذات پنداری می کند و نه درگیر حادثه ها و تعلیق های آن می شود. قهرمان داستان در حد و اندازه ی یک ضدقهرمانِ تصنعی و آشفته باقی می ماند که هرگز نخواهد توانست در یادها ثبت شود. گوزنِ قرمز از پشتِ صخرهٔ یخ‌زده، نگاهی به مردِ شکارچی که سیگاری دود می‌کند می‌اندازد. گرگ، مچاله از سرما سرفه‌ای می‌کند. گوزنِ قرمز: می‌خواد چی کار کنه؟ گرگ: نمیدونه می‌خواد چی کار کنه. گوزنِ قرمز: اینا که نمی‌دونن می‌خوان چی کار کنن خطرناک‌ترن… من برمی‌گردم!

دانلود فیلم ایرانی شاه کش