چهارپایه‌خوانی (السّلام ای بدن بی‌سر گرما دیده)

شور (افتادم تو قتلگاه)

تک (ای واویلا! عزا و ماتمه)

واحد (پای قولی که دادی)

واحد (هرکسی که خداییه، بسم‌الله)

واحد (سقّای دشت کربلا، ابالفضل)

زمینه (تو حسین‌ام بودی، من حسنت)

روضه (طعنه به اهل عالم لاهوت می‌زنند)

مدح (ای که در آسمان هر غم‌زده مهتاب تویی)

چهارپایه‌خوانی (آقا! نگاهم مانده بر در تا بیایی)

زمینه (همه روز و ماه و سالم، می‌دونی که توو چه حالم)

روضه (شد مقدّر که شود جام، حسن؛ باده، حسین)

محمود کریمی | شور (گذرم تا به در خانه‌ات افتاد حسین)

محمود کریمی | شور (به سر بریده‌ات که فکر می‌کنم)

محمود کریمی | جفت (تو حدیث افلاکی؛ فرزند پدر خاکی)

محمود کریمی | واحد (امّ‌ابیها شد رقیّه در شب آخر)

واحد (میون ازدحام شبیه عمّه‌هام، دارم باهات میام)

محمود کریمی | شور (می‌دونستم خیلی دوسم داره)

محمود کریمی | زمینه (گفتم میای؛ با اکبر میای)

محمود کریمی | روضه (خورشید من! آمدی شبانه)