محمود کریمی | شور (به سر بریده‌ات که فکر می‌کنم)

محمود کریمی | جفت (تو حدیث افلاکی؛ فرزند پدر خاکی)

محمود کریمی | واحد (امّ‌ابیها شد رقیّه در شب آخر)

محمود کریمی | زمینه (گفتم میای؛ با اکبر میای)

واحد (از همون‌لحظه که از مدینه اومدم)