شور (آرومم؛ پناه امن نوکری)

شور (كَطَهَ في الخَلقِ)

تک (كَطَهَ في الخَلقِ)

دودمه (صاحب تیغ دودم، حیدر طف می‌آید)

واحد (تو افتادی؛ من از دست دارم میرم)

واحد (در بغل می‌گیرمت؛ افسوس! درهم می‌شوی)

زمینه (یم فاطمی، در سرمدی)

زمینه (سر ظهره؛ پاشو اذون بگو)

روضه (نوجوان قبیله‌ی خورشید)

محمود کریمی | شور (گذرم تا به در خانه‌ات افتاد حسین)

محمود کریمی | شور (به سر بریده‌ات که فکر می‌کنم)

محمود کریمی | جفت (تو حدیث افلاکی؛ فرزند پدر خاکی)

محمود کریمی | واحد (امّ‌ابیها شد رقیّه در شب آخر)

واحد (میون ازدحام شبیه عمّه‌هام، دارم باهات میام)

سیّد محمود علوی | واحد (سری که روبرومی)

محمود کریمی | شور (می‌دونستم خیلی دوسم داره)

محمود کریمی | زمینه (گفتم میای؛ با اکبر میای)

محمود کریمی | زمینه (گفتم میای؛ با اکبر میای)

محمود کریمی | روضه (خورشید من! آمدی شبانه)

روضه (خودم را می‌کشم سویت؛ دو پای ناتوان را نه)