محمود کریمی | شور (تا توی چاه افتادم، رسیدی)

واحد (بانی غم نیومدی؛ صاحب‌علم نیومدی)

محمود کریمی | واحد (سوگند به عرش معظم)

زمینه (حتّی تصوّر بی‌تو زندگی کردن، اصلا؛ ابدا)

زمینه (عجب سروی؛ عجب ماهی؛ عجب یاقوت و مرجانی)

محمود کریمی | روضه (عین روایته؛ شلوغ قتلگاه)

محمود کریمی | روضه (همراه خود نیاور ای شاه، زیورآلات)

محمود کریمی | روضه (مرا ببخش! ولی شرح غم، شنیدنی است)